เรากำลังเป็นหัวหน้าที่ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ลูกน้องก็แตกกระเจิง อยู่หรือไม่ ? เวลาลูกน้องกำลังคุยเล่นกันอย่างได้อรรถรส แต่เมื่อเราเดินไปกลับทำให้วงแตก ลูกน้องไม่กล้าสบตาเวลาคุยด้วย ไม่กล้าเสนอไอเดียที่แตกต่างออกไปจากความคิดเห็นของเรา หรือเวลางานมีปัญหา ลูกน้องกลับไม่กล้าเข้ามาพูดคุยเพื่อหาแนวทางแก้ไข หรือที่เรื่องราวเป็นแบบนี้ ก็เพราะว่าเรากำลังเป็นหัวหน้าที่น่ากลัวเกินไป จนลูกน้องไม่กล้าสื่อสารกับเรา สุดท้ายอาจนำไปสู่การบริหารงานต่าง ๆ ยากกว่าที่ควรจะเป็น แล้วสาเหตุอะไร ที่ทำให้ลูกน้องไม่กล้าสื่อสารกับเรา ?